نه از افسانه مي ترسم نه از شيطان
نه از کفر و نه از ايمان
نه از آتش نه از حرمان
نه از فردا نه از مردن
نه از پيمانه مي خوردن
خدا را مي شناسم از شما بهتر
شما را از خدا بهتر
خدا از هرچه پندارم جدا باشد
خدا هرگز نمي خواهد خدا باشد
نمي خواهد خدا بازيچه ي دست شما باشد
که او هرگز نمي خواهد چنين آيينه اي وحشت نما باشد
هراس از وي ندارم من
هراسي را از اين انديشه ام در پي ندارم من
در عالم بيم از آن دارم
مبادا رهگذاري را بيازارم
نه جنگي با کسي دارم
نه کس با من ...
خدا را مي شناسم من .خدا را ميشناسم من
ميداني مشكل همه مصائب انسانها كجاست؟همه به ظاهر چسبيدن و ذات دين را فراموش كردند
امام رضا (عليه السلام) از فلسفه روزه چنين مى فرمايد: «علة الصوم لعرفان مس الجوع و العطش ليكون العبد ذليلا مستكينا ماجورا محتسبا صابرا فيكون ذلك دليلا على شدائد الآخرة، علت روزه از براى فهميدن الم و درد گرسنگى و تشنگى است، تا بنده ذليل و متضرع و ماجور و صابر باشد و بفهمد شدائد آخرت را، مع ما فيه من الانكسار له عن الشهوات و اعظاله فى العاجل دليلا على الآجل ليعلم مبلغ ذلك من اهل الفقر و المسكنة فى الدنيا و الآخرة» علاوه بر اين كه در روزه انكسار شهوات و موعظه هست از براى امر آخرت تا بداند حال اهل فقر و فاقه را در دنيا و عقبى.
اما خيلي ار ما ها از فلسفه روضه گرفتن غافل ميشيم .دغدغه مون ميشه سحري چي بخوريم افطار چه غذايي اماده بكنيم و همينطور تا اخر ماه رمضان ادامه ميدهيم يادمان ميرود فقط خوردن و اشاميدن نيست كه روضه را باطل ميكند غيبت دروغ تهمت مال حرام و خيلي معاصي ديگه هست كه روضخ را باطل ميكند
اگر ماه رمضان بنشينيم و يه سالي كه گذشته فكر كنيم به معاصي كه انجام داديم به غيبت هايي كه كرديم به دلهايي كه شكستيم لحظه به لحظه ماه رمضان هم اگر توبه كنيم باز م كمه
مشروط به اين كه به خودمون بيام و توي اين ماه عزيز باز به رفتارمان ادامه ندهيم
